Mijn naam is Bart Merkelbach. In 2011 is mijn vader op 64 jarige leeftijd overleden. Een leven dat natuurlijk veel te vroeg is geëindigd. Een leven dat geëindigd is op een wijze die je niemand gunt. Voordat wij wisten dat mijn vader ziek was hoorde ik om me heen vaak over het moeten omgaan met deze ziekte en vooral het vechten daartegen. Een besef dat niet tot je door dringt want het besef om te weten wat dit gevecht inhoudt weet je pas als je het zelf hebt mee gemaakt. Een ervaring die ik niemand gun. Het is een gevecht van iemand op de been houden van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Dit in een gevecht waarin je iemand langzaam ziet afglijden en geleidelijk aan ziet sterven…

Sinds het overlijden speelt er maar een ding door mijn hoofd en dat is; hoe kunnen we deze ziekte de baas zijn? En wat is er mooier dan de strijd aan gaan met jezelf en tevens sportief bezig zijn om zo geld in te zamelen voor onderzoek naar deze ziekte en de aanpak ervan. Daarvoor kom ik in actie!